Afgelopen donderdag 18-10 was het zover, de laatste wedstrijd voor de zaal tegen de koploper, namelijk Oranje Wit D1. Sporting Delta D1 draait inmiddels een sterk seizoen. Na even een valse start te hebben gemaakt door te verliezen bij PKC wist de D1 verder alle punten binnen te harken. Stadsgenoot Oranje wit wist tot nu toe zelfs alle wedstrijden te winnen, dus deze laatste wedstrijd zou een pittige worden. Wij zijn bij aanvang van de wedstrijd in volle overtuiging dat de competitie na de zaal een vervolg zou krijgen, dus om geen achterstand van 4 punten te hebben moest er gewonnen worden van Oranje Wit.
De bespreking verliep vlekkeloos, de opstelling van Oranje Wit was al bekend en dus konden we ondanks dat we thuis speelden toch een tegenopstelling bedenken. Iedereen wist wat te doen en Sporting Delta D1 leek er klaar voor te zijn.
De wedstrijd ging van start en het leek al meteen een spannende wedstrijd te worden. Beide ploegen komen moeizaam tot scoren en verdedigden erg strak. Het waren de gasten die in de rust een magere 2-3 voorsprong op het scorebord zagen staan.
In de rust groeide de motivatie van het team, de opdrachten werden herhaald en de messen opnieuw geslepen om er nog 25 minuten het maximale uit te halen.
In de tweede helft was dit niet meteen zichtbaar, wel kwam er meteen een gelijkmaker. Oranje Wit nam steeds brutaal de voorsprong, die vaak snel weer werd uitgewist door onze D1. Tot 5-5 ging het gelijk op waarna wij voor het eerst deze wedstrijd de voorsprong konden nemen. Niet 6-5, maar zelfs 7-5 kwam op het scorebord terecht. Oranje Wit leek het even kwijt te zijn en begon met wat wissels te ‘smijten’ door wat spelers er uit te halen om deze later weer terug te zetten. Nog één keer kon Oranje Wit wat terug doen, maar na de 7-6 was Sporting Delta de spanning zat en zette de 8-6 en 1 minuut voor tijd zelfs de 9-6 op het scorebord. Dit was tevens de eindstand.
Vol trots stormden wij naar elkaar om elkaar te belonen met een welverdiende highfive, maar wat er toen gebeurde was een hele rare fase. Het Oranje Wit publiek stormde het veld op met confettikanonnen, bekers, medailles en de taart was ook al te zien. Kampioenen, zo zeiden zij. Wij wisten wel beter en gingen ons welverdiende drankje aan de tafel in de kantine nuttigen. Toen wij hoorden dat het toch GEEN hele competitie was (voor en na de zaal) begonnen we hem toch wel te knijpen… Zijn zij dan toch kampioen?
De scheidsrechter heeft inmiddels de score ingevoerd en volgens de stand staat Sporting Delta boven Oranje Wit. Inmiddels werd er wat heen en weer gezongen tussen beide teams. ‘Delta’ zette het WIJ STAAN BOVENAAN liedje in waar Oranje Wit weer antwoord op gaf met WIJ ZIJN KAMPIOEN. Samen met Oranje Wit besloten we om samen een foto te maken, dan maar samen kampioen dachten wij.
Na deze foto gemaakt te hebben kwam het verlossende woord. “Punten op de ranglijst zijn bepalend, is dit puntenaantal gelijk, dan wordt er gekeken naar onderling resultaat en dus niet naar doelsaldo.” En dat betekent dat Sporting Delta D1 kampioen is!!! Dit werd natuurlijk gevierd onder de douche, maar is toch een raar moment. Er wordt dan ook gezocht naar een datum dat we het nog voor het ‘echie’ kunnen vieren.
Vorige week zagen wij al de andere helft van de D-selectie al kampioen worden. Die andere helft zat overigens het laatste kwartier keihard te juichen vanaf de bank. Deze kampioenschappen geven wel aan dat we op de goede weg zijn. Wij als trainers zijn dan ook heel trots op de kinderen en kijken nu al uit naar de zaal en zijn heel benieuwd wat dat ons gaat brengen.
We willen de overige trainers (Simone, Lianne, Frank) bedanken voor hun bijdrage tijdens trainingen en de gehele D2 voor het reserve zitten tijdens wedstrijden en het scherp houden tijdens trainingen. Op naar de zaal!!
Ook Leonie heel erg bedankt voor inval-coachen i.v.m. de afwezigheid van Simone
Namens de D1, Didier en Simone
