NK D1 Hardenberg – The day after

0

Wat een dag was dit voor de 12 toppers en 2 coaches (helaas zonder Reno) die al vroeg uit de veren waren voor een actief dagje in Hardenberg. Al 3 weken was bekend dat de D1 naar het NK zou gaan. Dus deze periode werd al anders beleefd dan de andere weken in het seizoen.

Donderdag hebben we met de 12 NK-gangers de laatste spreekwoordelijke puntjes op de i gezet middels een ontspannen training waarbij de aandacht lag op de kleine dingetjes en scherpte.

Zaterdag 07.00. Onderweg werd ik in ingehaald door een klein autootje waar bij de passagierskant een groene turtle kop zich door het raam probeerde te wurmen. De sfeer zat er meteen goed in! Om 07.05 staat de kantine al bijna helemaal vol. Snel wat kleine dingetjes regelen, extra bidons, ballencontrole, shirtjes check en we zijn ready to go.

Na allemaal een ‘goodiebag’  met een broodje, een stuk fruit, een ontbijtkoek en wat te snoepen er in gekregen te hebben stapten wij in. De achterkant van het bovengedeelte van de dubbeldekker werd meteen geclaimd door de spelers en wat jonge supporters. Geweldig om te zien hoeveel supporters er meegereisd zijn, want het was niet even om de hoek.

2,5 uur even de oogjes dicht in de bus dat zat er helaas niet in… Met hits als “van links naar rechts”, “Shirt uit en zwaaien” en “Hans betaalt de schade?” werd het geen moment stil in de bus.  De energie zit in ieder geval goed.

Ruim op tijd komen wij aan, ouders en supporters claimen een groot deel van het grasveld als kampement en als de spelers en coaches uit de kleedkamer komen en om zich heen kijken zien zij een geweldig mooi spandoek dat meteen van het hek springt en voor iedereen zichtbaar is. “Sportingdelta D1 Succes in Hardenberg!!” staat er met grote koeienletters, gevolgd door 15 trotse koppies.

Na het aanmelden moest de staf in de bestuurskamer komen voor de laatste regels over het toernooi. Jonge scheidsrechters met een assistent aan de kant willen snel hun digitale wedstrijdformulier afhandelen, supporters moeten buiten de hekken blijven én als er niet met de scheidsrechter bemoeid wordt is het geen probleem om met twee coaches te coachen. Het enige wat ik dacht tijdens dit praatje was: “Ja, mogen we al!!!”

Klaar maken voor het oplopen. Dat was spannend, want wij waren de eerste. Vervolgens werden de andere 7 ploegen voorgesteld en wat opviel was dat ze in andere steden blijkbaar groeitabletten te eten krijgen als ontbijt. Wat een lengte hadden alle ploegen staan én dat idee maakte mij nog trotser op onze kids.

Wedstrijd 1, De Meeuwen stond als eerste op ons programma. Een ploeg met enkele uitblinkers wisten wij van tevoren, want 2 weken geleden stonden deze ploegen ook al tegenover elkaar op het pinkstertoernooi. Wij wisten wie er uitgeschakeld moest worden, maar legden de nadruk teveel daarop en lieten ons te makkelijk voorbij lopen op andere spelers in het eerste gedeelte. Na een stand van 1-4 namen wij een time-out. Deze kwam te laat, want De Meeuwen bouwde het rustig uit tot een eindstand van 7-12. Conclusie na wedstrijd 1: We lieten ons overdonderen in de verdediging, herkende het spelletje van de tegenstander te laat en speelden zelf met te weinig lef.

Deze punten namen wij mee naar de volgende wedstrijd welke na loting PKC bleek te zijn. Ook een ploeg waar 2 weken geleden nipt van verloren werd. De opstelling was bekend, het plan was bekend en gas erop. Zo werd het een spannende wedstrijd, want het ging gelijk op. Tot het Sportingdelta publiek er even extra achter ging staan, wij als coaches er niet meer bovenuit kwamen, maar de ploeg vleugels kreeg. We kwamen daardoor op een voorsprong van 2 punten welke wij niet meer weg gingen geven. Eindstand 8-6. 1 winst partij en 1 verliespartij.

De laatste wedstrijd zou zijn tegen de favoriet voor de 1e of 2e plaats LDODK.  Bij winst zou Sportingdelta 1e in de poule kunnen worden, bij gelijkspel kan het voor plek 3 tot en met 6 komen te strijden en bij verlies is zelfs plek 7 en 8 waar we voor moeten gaan spelen. Een potje met een hoge inzet en grote consequenties dus. LDODK, een ploeg met veel ervaring, lengte en individuele klasse. Toch bleek onze verdediging dit prima te controleren waardoor dit in het veld minder verschil te was dan op papier. LDODK nam de voorsprong, maar Sportingdelta kon goed volgen. Door in onze ogen (en later toegegeven door de scheidsrechter) een foutje van de scheids waar LDODK handig van profiteerde en op twee punten voorsprong kwam, lukte het vervolgens niet meer om dit gat te dichten. Eindstand 7-5.

Plek 7/8 is dus de wedstrijd waar we ons als laatst op moeten gaan richten. Na een korte pauze bleek KZ/Thermo4U de tegenstander.

Voor de laatste keer dit seizoen even opladen voor een wedstrijd. Dat lukte erg goed, Sporting Delta nam brutaal de voorsprong en leek weer de oude vleugeltjes op veld 2 teruggevonden te hebben. Zo kwamen we op voorsprong met een gat van 2 doelpunten vlak voor rust, 2-4.  Vervolgens maakte Stijn een ongelukkige snoekduik door een botsing met zijn tegenstander waarbij hij op zijn hoofd viel en tijdelijk niet meer verder kon spelen. Gelukkig hadden wij Sem en Lucas bij ons voor blessures bij de mannen en zat Nora er ook bij voor het geval er wat met de meiden gebeurden. Sem had eerder tegen LDODK al een erg goede invalbeurt gehad, dus nu was het de beurt aan Lucas om het te laten zien. Helaas leek het vleugelmoment van Sportingdelta door dit moment even doorbroken te zijn, waar KZ weer handig gebruik van maakte. Het riedeltje ‘erop en erover’ was van toepassing en binnen no-time liepen wij weer achter de feiten aan. Met wat wissels hebben wij geprobeerd om dit te herstellen, maar het mocht niet baten. Dit bood ons wel de mogelijkheid om iedereen nog even speelminuten te geven. Eindstand 7-11.

Niet veel na onze laatste wedstrijd zagen wij LDODK strijdend ten onder gaan. Zij kwamen net te kort tegen het iets te sterke Nieuwerkerk.

Moe, voldaan, maar erg trots en in het bezit van een mooie medaille en lintje stapte het hele Delta legioen weer in de spelersbus. En als je denkt dat de energie dan op was, dan heb je het flink mis. In plaats van ongeveer 25 vrije zitplaatsen, waren er gedurende de terugreis ongeveer 45 vrij. Iedereen stond te dansen en te springen.

Bij aankomst bij Sportingdelta werden wij heel hartelijk ontvangen door een groep van de B die net hun teamuitje hadden. Door de erehaag werden wij naar de poort begeleid waarna er even snel gedoucht kon worden voordat het toetje op de dag kwam.

Na het douchen hebben we op het veld verzameld met de ouders en kinderen. Even rust en even stil staan bij de prestatie die geleverd is dit jaar.

“Je staat gewoon op een NK!! Met de 84 andere beste spelers van Nederland en daarbij waarschijnlijk ook meteen de hele wereld. Wij hebben iedere tegenstander weerstand geboden als een ware NK deelnemer, hebben gewonnen van de nummer 3(!) en we zijn een fantastische ervaring rijker. Ik kan alleen maar trots terug kijken op een geweldige dag met jullie 12 echte bikkels.”

Na deze speech was het moment van persoonlijke bedankjes daar. Ieder kind verdiende even zijn of haar momentje om te genieten van zo’n dag als vandaag. Met persoonlijke cadeautjes en daarbij horende persoonlijke gedichtjes werd iedereen even in het zonnetje gezet. Met grappige anekdotes, ervaringen of gekke tikjes van de kinderen werd er afgesloten met een lach en een traan van blijdschap.

Gedurende deze dag hebben wij teammanager, maar eigenlijk fotograaf en filmman Derek meegenomen. Hij heeft iedere wedstrijdbespreking, blessure, goal, time-out en zelfs het drinken uit de bidons vastgelegd. Binnenkort zal er een hele vette after-movie van dit NK gedeeld worden.

Ik wil nogmaals de hele D-selectie, want zij hebben ons het hele jaar geholpen, maar zeker de 12 kids ,Frank en Derek die meegegaan zijn vandaag heel erg bedanken. Ook de gehele organisatie in de weken voorafgaand aan dit NK, Petje af! En last-but-not-least bedankt aan alle warriors die mee waren.

We mogen dit nooit meer vergeten, want ook voor mij is dit een onvergetelijke ervaring. Met deze ervaring kan ik weer een tijdje vooruit, maar wordt het eerst een tijdje nagenieten.

Super trotse coach, Didier.