Onze hoofdtrainers stonden vanaf het ene op andere moment niet meer voor de groep. In hun laatste seizoen bij Sporting Delta hadden zij zich echt een ander afscheid voorgesteld.
Sinds 6 weken niet meer trainen en geen wedstrijden meer. Geen tegenstander analyseren, geen wedstrijdspanning, geen biertje na afloop, geen reis naar Dordrecht. Helemaal geen korfbal….
Het valt de Hagenezen zwaar. Jan en Arthur ademen korfbal, ze inhaleren de sport en leven op adrenaline naar wedstrijden toe. Waar ze gedurende het seizoen alles eisen van hun ploeg, moeten ze nu zelf genoegen nemen met een plek op de reservebank.
Hoe komen ze de tijd door?
Jan pakte zijn oude hobby weer op en zit in zijn vrije tijd langs de waterkant te vissen. “Ik heb hier nu genoeg tijd voor.” Echt op zijn gemak naar z’n dobber staren, is er niet bij. “Beet!! Veelal vang ik brasem. Stuk of 30 per keer joh”.
“Ik mis het korfbal enorm, het is mijn alles he.” De kans is groot dat hij en Arthur het korfbal nog langer moeten gaan missen, want vooralsnog heeft zich nog geen geschikte club gemeld voor het komende seizoen.
“Dat gaat ook niet meer komen, denk ik”, zegt Arthur vanuit huis. “Dan wordt het een jaartje ertussenuit, veel wedstrijdjes kijken. Geen probleem.”
Arthur is sinds de corona aan het tennissen geslagen “Ja, gewoon een balletje slaan tegen de muur, ik moest weer wat gaan doen joh. Ik werk veel thuis en daarnaast speel ik soms een spelletje Catan met een klein groepje.”
De trainers willen het liefst samen aan een nieuw avontuur beginnen. Dat lijkt nog niet te gaan gebeuren. De meeste clubs zijn al voorzien.
“Korfbalpensionada…of er moet nog wat komen”, zegt Jan terwijl hij zijn hengel ophaalt.
“We hebben een mooie tijd gehad bij Sporting Delta met spelers en supporters. De sfeer in de hal zullen we niet snel vergeten. Dat was echt gaaf. We wensen iedereen het allerbeste! We komen elkaar wel weer een keer tegen!”
