DORDRECHT – Fleur Bouman speelt dit seizoen officieel haar eerste seizoen in de selectie. Welliswaar kwam ze vorig jaar tussentijds over vanuit de A-junioren vanwege een dames tekort. Nu maakt ze alles vanaf het begin mee. De 19-jarige korfbalster, die in de welpen bij De Regenboog haar eerste stappen op het korfbalveld zette, mocht tijdens de oefencampagne meedoen met de wedstrijden in het eerste team.
Sindsdien is ze er niet meer uitgegaan. Dus wordt het tijd om eens met haar af te spreken. Edwin van Rijswijk zocht haar op.
De interviewer heeft even geduld moeten hebben alvorens hij met Fleur kon afspreken. De eerste jaars bachelor student Pedagogische Wetenschappen aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam had belangrijke tentamens en die gaan uiteraard vóór.
Vorig jaar ging je tussentijds vanuit de A1 over naar de selectie. Hoe vond je die stap?
“Ja dat klopt. Er was op dat moment een tekort aan dames in de selectie. De TC heeft mij toen gevraagd om voor de tweede helft veld alvast over te komen naar het tweede. Ik vond dat toen wel een moeilijke keuze, onder andere omdat ik aanvoerster was van de A1 en ik in mijn examenjaar zat. Uiteindelijk heb ik besloten, met de vooruitblik op dit seizoen, om het toch te doen. Zo kon ik alvast wennen aan het niveau wat mij dit seizoen te wachten stond. Omdat ik ook al eerder in moest vallen bij trainingen van de selectie wist ik al enigszins hoe het eraan toe ging,” zegt Fleur, die naast het korfbal sinds deze zomer bij de populaire BRUT Food & Wine Bar werkt.
Nu is dit dus officieel je eerste seizoen in de selectie en heb je meteen een plek in het eerste. Had je dat verwacht?
“Natuurlijk hoop je altijd het hoogste, maar ik had het echt niet verwacht! Dus toen ik bij de oefenwedstrijden te horen kreeg dat ik mee mocht doen met de wedstrijden van het eerste was ik vooral blij verrast. Toen ik door kreeg dat ik een serieuze kans kreeg, werd ik nóg gemotiveerder. Inmiddels krijg ik steeds meer vertrouwen.”
In je eerste wedstrijd mocht je meteen tegen Janine Marijs van TOP. Waren er zenuwen?
“Ik moest niet echt tegen Janine. Nicole verdedigde haar en op het moment dat Nicole gewisseld werd in de aanval voor Lisanne begon Janine mij te verdedigen. Ik speelde dus eigenlijk tegen Emmelie Bouwens,” aldus Fleur, die vroeger Marlieke en Lisanne Spaans als eerste trainsters bij De Regenboog had.
“Ja, ik had wel wat zenuwen. Het is toch de eerste officiële wedstrijd en je wilt het natuurlijk zo goed mogelijk doen’” vervolgt Fleur. “Een week erna voor de eerste thuiswedstrijd tegen Tweemaal Zes had ik meer last van zenuwen. Een thuiswedstrijd met zo veel publiek maakt dan best indruk. Maar uiteindelijk als de wedstrijd begint, valt dat allemaal wel weg en ben ik gefocust op de wedstrijd!”
Wat is jouw rol in het team?
“Mijn rol in het team is ook afhankelijk van de tegenstander. Hoe ik mijzelf zie is eigenlijk allround. In het veld heb ik vaak een ondersteunende rol, waarbij ik ook mijn eigen kansen in de korfzone creëer. Maar als er door trainers wat anders van mij gevraagd wordt, dan vul ik dat uiteraard ook in.”
Wat kan je leren van Jan en Arthur?
“Nou ten eerste dat je mijn naam op een volledig andere manier kunt uitspreken,” zegt ze lachend. “Ik hoop van Jan en Arthur te leren hoe ik meer lef in mijn spel kan krijgen: Haagse bluf! Daarnaast kunnen zij mij sowieso nog veel leren aangezien het mijn eerste seizoen is in de selectie.”
In je eerste thuiswedstrijd maakte je de 12-7 voor Delta. Een belangrijke goal die de ploeg wat lucht gaf. Hoe beleefde jij dat moment?
“Achteraf gezien was het dus een goed moment. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er niet heel lang bij stil stond in de wedstrijd, omdat de wedstrijd nog niet afgelopen was. Maar het is natuurlijk altijd lekker om een doelpuntje mee te pakken.”
Een week later tegen Rohda scoorde je zelfs 3x. Hoe voelde dat?
“Jaa, lekkâhhh!, zegt ze op z’n Haags. ‘”Nee, even serieus als je net komt kijken in het eerste, dan voelt dat natuurlijk erg goed. Maar ik had toch liever de wedstrijd gewonnen!”
Je begint er zelf al over. Jouw naam wordt sinds dit seizoen regelmatig door alles en iedereen ‘op z’n Haags’ uitgesproken. “Fleûûr “ met dank aan de nieuwe trainers. Wat vind je daarvan?
“Ik vind het wel grappig. Arthur is er mee begonnen, maar ik heb het idee dat ik er voorlopig niet meer van afkom, aangezien iedereen het overgenomen heeft. In de wedstrijd heb ik hierdoor alleen nog niet altijd in de gaten dat hij mij bedoeld. Dus dat is nog even wennen.”
Binnenkort begint de zaalcompetitie. Dat betekent schotklok en een volle hal. Hoe schat je de kansen in?
“Ik vind dat we zo snel mogelijk terug moeten naar de Hoofdklasse. Dus dat betekent dat we bovenin mee moeten draaien. Een volle hal met enthousiaste supporters zal daar zeker aan meehelpen.”
Kan jij in het kort uitleggen waarom de supporters GEEN wedstrijd mogen missen van Sporting Delta 1?
“Zoals ik al zei; een enthousiast publiek helpt echt als het even wat minder gaat om er dan weer vol voor te gaan met z’n allen. Het kan je net over een dood punt heen helpen. Enthousiaste supporters maken dat een team in staat is om boven zichzelf uit te stijgen. Dat heb je als team gewoon af en toe nodig. Daarnaast hebben we een hele enthousiaste jonge groep, die er samen vol voor willen gaan. Dat moet toch wel leuk zijn om naar te kijken,” zegt ze overtuigend terwijl ze nog een koffie neerzet.
Doe je nog iets anders bij Sporting Delta behalve spelen en trainen?
“Toen ik in de B en A zat heb ik 3 jaar lang de F1 gecoacht en getraind. Dit vond ik erg leuk om te doen, maar ik red dat helaas nu niet meer door mijn studie. Daarom fluit ik nu meestal om de week op zaterdagochtend een wedstrijd van de F of de E! Daarnaast ben ik nu bezig met een team van 28 enthousiaste mensen om geld in te zamelen voor de Roparun. In juni 2019 gaan we hieraan meedoen onder de naam DeltaWarriors,” besluit ze.
Foto: Fred van der Laan